lorenzoark

خرید گنجیاب ها به ابزاری محبوب برای گنج یابی، پرسنل امنیتی و علاقه مندان تبدیل شده اند. این دستگاه های الکترونیکی برای تشخیص اشیاء فلزی مدفون شده در زیر زمین یا مخفی شده بر روی بدن افراد طراحی شده اند. استفاده از فلزیاب ها به اوایل دهه 1900 برمی گردد و اولین حق اختراع در سال 1925 صادر شد. از آن زمان، این دستگاه ها تکامل یافته و پیچیده تر شده اند و ارزش آنها را در صنایع و فعالیت های مختلف بیشتر کرده است.اصل اساسی پشت یک فلزیاب، انتقال میدان الکترومغناطیسی از یک سیم پیچ جستجو به زمین است. هنگامی که میدان توسط یک جسم فلزی مختل می شود، جریان الکتریکی ایجاد می کند که سپس توسط سیم پیچ جستجو شناسایی می شود و به عنوان یک هشدار برای کاربر تفسیر می شود. حساسیت گنجیاب را می توان تنظیم کرد و به آن اجازه می دهد بین انواع مختلف فلزات تمایز قائل شود و اجسام غیر فلزی مانند سنگ ها و مواد معدنی را نادیده بگیرد.یکی از کاربردهای رایج فلزیاب ها در زمینه باستان شناسی است. از این دستگاه ها برای یافتن آثار باستانی و گنجینه های مدفون استفاده می شود که به باستان شناسان برای حفظ و مطالعه تاریخ کمک می کند. بدون آشکارسازهای فلزی، یافتن این اجسام بدون آسیب رساندن به محیط اطراف تقریبا غیرممکن خواهد بود. در واقع، عبارت "فلز یاب" مترادف با گنج یابی شده است و بسیاری را ترغیب به دنبال کردن این سرگرمی در جستجوی گنجینه های پنهان کرده است.جدا از گنج یابی، فلزیاب ها نیز به ابزاری ضروری در امنیت و ایمنی تبدیل شده اند. توانایی تشخیص سلاح و سایر اشیاء فلزی روی بدن افراد، طلایاب ها را به بخشی جدایی ناپذیر از امنیت فرودگاه و ساختمان تبدیل کرده است. این دستگاه ها روشی غیر مداخله ای برای غربالگری افراد از نظر تهدیدهای بالقوه ارائه می دهند و آنها را به یک سرمایه اساسی در پیشگیری از جرایم و تضمین امنیت عمومی تبدیل می کنند.علاوه بر این، فلزیاب ها به دست علاقه مندان مشتاق نیز راه پیدا کرده اند که از آنها برای فعالیت هایی مانند فلزیابی در سواحل و پارک ها استفاده می کنند. این سرگرمی در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است و علاقه مندان به جست و جوی جواهرات گمشده، سکه ها و سایر اقلام ارزشمند می پردازند. عبارت "فلز یاب" اغلب در سواحل شنیده می شود، زیرا مردم با هیجان اکتشافات خود را به علاقمندان همکار خود اعلام می کنند.